موقعیت پیامبران و مقدسین چگونه باید باشد؟

اما واقعا موقعيت پيامبران و مقدسين در دين چگونه بايد باشد؟ چكار كنيم كه در ذهن ما جاي خدا را نگيرند؟ از نظر قرآن چه معياري براي آن وجود دارد؟

اين مهم ترين نكته يكتاپرستي است. خداي مهربان در قرآن ما را راهنمايي مي كند. آيات قرآن پر است از نكته هاي ظريف كه تدبر در آن ، ما را به راه راست راهنمايي مي كند. آيه زير را در نظر بگيريد :

[41:37] ومن ءايته اليل والنهار والشمس والقمر لا تسجدوا للشمس ولا للقمر واسجدوا لله الذي خلقهن ان كنتم اياه تعبدون

[41:37] در ميان مدرك هاي او شب و روز و خورشيد و ماه است. در مقابل خورشيد و ماه سجده نكنيد؛ در مقابل خدا سجده كنيد كه آنها را آفريد، اگر واقعا تنها او را پرستش مي كنيد.

خداي قادر توانا ابتدا چهار چيز را در آيه بالايي به عنوان نعمت و رحمت خود بيان مي كند. آن چهار چيز هم خورشيد و ماه و شب و روز است. اما در ادامه مي فرمايد كه اي مردم براي خورشيد و ماه سجده نكنيد. نكته جالبي كه در اينجا مطرح مي شود اين است كه خدا نمي فرمايد براي شب و روز سجده نكنيد بلكه فقط مي فرمايد براي خورشيد و ماه سجده نكنيد! در حالي كه اهميت شب و روز كمتر از خورشيد و ماه نيست. همانطور كه بدون خورشيد و ماه نمي توان زندگي كرد ، بدون شب و روز هم نمي توان زندگي كرد. اين همان نكته مهم است كه اصل يكتاپرستي را بيان مي كند. زيرا خورشيد و ماه اجسام فيزيكي هستند ، اما شب و روز اجسام فيزيكي نيستند. اين نشان مي دهد كه مردم بيشتر آن چيزي را پرستش مي كنند كه در ديد باشد (در قرآن ذكر شده است كه بلقيس ، ملكه سبا و پيروانش در مقابل خورشيد سجده مي كردند) پيامبر هم پيام خدا را ابلاغ مي كند ، خدا ديده نمي شود ، اما پيامبر ديده مي شود. به همين خاطر خيلي از مردم بعدا از پيامبر استفاده هاي ديگري مي كنند. بيشتر به پيامبر دل مي بندند نه خدا! مثلا از پيامبر شفاي بچه شان را مي خواهند ، مستقيما از خدا شفاي بچه را نمي خواهند! به اين طريق آن كس و يا آن شيء (پيامبر و خورشيد) را سر راه خود و خدا قرار مي دهند .خورشيد به اذن خدا نور مي دهد و وظيفه اش را به نحو احسن انجام مي دهد. وظيفه خورشيد نوردهي است ، خورشيد فقط در همين جهت واسطه است يعني نوردهي. ما نبايد غير از آن اتنظار ديگري از خورشيد و ماه داشته باشيم. به همين منوال پيامبر هم پيام خدا را ابلاغ مي كند ، و نبايد غير از آن انتظار ديگري از پيامبر داشته باشيم. بنابراين نتيجه ميگيريم كه استفاده از هر چيزي در جهت وظيفه آن وسيله درست است ؛ اما استفاده از هر وسيله در غير جهت وظيفه آن نادرست است و شرك است. بنابراين ما نبايد از خورشيد انتطار شفاي بچه داشته باشيم ، ما نبايد در شعائر ديني خويش بر خورشيد و پيامبر سلام و صلوات بفرستيم. پس بياييد خداي تواناي مهربان را پرستش كنيم و شعائر ديني خويش را فقط و فقط و فقط به او اختصاص دهيم.